Dat moment van bezinning begint al bij na te denken over wat een gebouw eigenlijk moet zijn. Volgens mij is dat primair een aangename plek om in te wonen of in te werken. Daarbij is het beperken van de energievraag(behoefte) slechts een randvoorwaarde; niet onbelangrijk, maar ook niet het doel waarvoor wij een gebouw realiseren.
Met deze gedachte in ons hoofd, is het monteren van een aantal PV-panelen op het dak een wat vergezochte en weinig doelgerichte manier om te voldoen aan de nieuwe EPC-eisen. Natuurlijk, de EPC daalt door deze ingreep, omdat je de duurzame energie die deze panelen leveren, mag aftrekken van de fossiele energie die de woning gebruikt. Is daarmee de klus geklaard? Ja en nee. Ja, omdat je voldoet aan de eisen en dat tegen redelijke kosten. Nee, omdat de woning onder die PV-panelen nog evenveel energie gebruikt! Dus … als je al PV-panelen wilt toepassen, plaats ze dan op een andere locatie, meer op de zon gericht of plaats ze op een veel groter dak, waardoor het systeem per geleverde kWh goedkoper is. Los hiervan, …. beïnvloedt deze maatregel het wooncomfort op geen enkele manier. En daar gaat het juist om!
Denkrichting veranderen
Is het dan zo lastig om initiatieven te ontwikkelen die leiden tot een energiezuiniger én comfortabeler woning? Zijn wij als ontwerpers en bouwers hierover uitgedacht? Het lijkt erop. Toch ben ik optimistisch, zolang we onze denkrichting maar wijzigen. We komen er niet met steeds meer isolatievormen en steeds betere rendementen van verwarmingsinstallaties, hoe belangrijk deze ook zijn. Wat we moeten doen, is opnieuw herijken en nadenken over het DOEL van verwarmen. Dat is niet het hele huis op 20 tot 22°C houden, maar heeft te maken met het geven van een prettig comfort aan de bewoners of gebruikers. Als we dit doel vanaf vandaag nu eens als uitgangspunt hanteren, dan komen we vanzelf op veel energiezuinigere ideeën van klimatiseren dan … die ouderwetse en traditionele centrale verwarming. Toch?
