Hoe droge lucht je ziek maakt

Vooral in het stookseizoen wordt de lucht in onze woon- en werkvertrekken vaak te droog. Ramen en deuren openzetten om vochtige buitenlucht binnen te laten, helpt niet als de verwarming de temperatuur op peil houdt. Daarom worden luchtbevochtigers aangeraden. Maar waarom is het eigenlijk zo schadelijk om te droge lucht te hebben?

Vaak wordt vooral vocht als een probleem gezien in huis. Het kan schimmel veroorzaken en dat is erg ongezond. Dat vocht wordt dan vooral bestreden door de temperatuur te verhogen in de ruimte. Alleen kun je dan weer te maken krijgen met te droge lucht. Dat heeft te maken met de relatieve luchtvochtigheid. Die balans is erg belangrijk.

Relatieve luchtvochtigheid

De ideale relatieve luchtvochtigheid zit tussen de 40 en 60 procent. Binnen die marges krijg je geen last van schimmel, maar heb je ook geen last van de nadelige gevolgen van te droge lucht. Het is goed om stil te staan bij het feit dat dit niet gaat om de absolute hoeveelheid vocht die in de lucht zit. Warme lucht kan namelijk veel meer vocht opnemen dan koude. En het gaat bij relatieve luchtvochtigheid nou juist om de hoeveelheid vocht ten opzichte van wat er maximaal in de lucht kan zitten bij de actuele temperatuur. 

Het heeft dan ook geen enkele zin om relatief vochtige maar koudere buitenlucht binnen te laten. Bij opwarming wordt het vermogen van deze lucht om water op te nemen hoger, en daalt dus de relatieve luchtvochtigheid. Daarom is droge lucht bij een gelijkblijvende temperatuur in de ruimte alleen te bestrijden met luchtbevochtigers.

Gezondheidsproblemen door te droge lucht

Te droge lucht veroorzaakt allerlei lichamelijke problemen. Mensen klagen over brandende ogen, ze hoesten, hebben moeite met slikken, heesheid en een droge huid. Maar bijna nooit worden die symptomen in verband gebracht met te droge lucht. De luchtvochtigheid kun je namelijk niet zien, die kun je enkel meten met een Hygrometer. 

Mensen worden ook eerder ziek in te droge gebouwen en dat heeft verschillende oorzaken. Allereerst drogen de slijmvliezen uit door een luchtvochtigheid van onder de 40 procent. De slijmvliezen hebben een belangrijke rol bij het afvangen van virussen en bacteriën, en als ze niet goed werken hebben die ziekmakers vrije toegang tot onze longen. Door te droge lucht wordt onze afweer dus minder.

Tegelijk blijven virussen bij een luchtvochtigheid van onder de 40 procent langer besmettelijk. Ze kunnen simpelweg langer in de lucht blijven, terwijl ze in vochtigere lucht ingesloten worden in het water waardoor ze zwaarder worden en naar de grond zakken. Een hogere luchtvochtigheid is dus een mes dat aan twee kanten snijdt. Het verlaagt de besmettelijkheid en het verhoogt onze weerstand. 

Het ‘dry building syndrome’

Er is de afgelopen tijd een sterke nadruk komen te liggen op de energiezuinigheid van gebouwen. Denk hierbij niet alleen aan kantoren, maar ook aan woningen. Maar daarbij is de luchtvochtigheid helemaal uit het oog verloren. Bewoners en gebruikers worden daardoor veelal blootgesteld aan lucht die veel te warm en te droog is. Terwijl een te lage luchtvochtigheid van grote invloed is op hoe we ons voelen, hoe we slapen, of we ziek worden.  

We moeten ons ervan bewust zijn dat er elke dag meer dan 13000 liter lucht door onze neus, mond en longen stroomt. Tegelijk verblijven de meesten van ons 90 procent van ons leven in gesloten ruimten. De kwaliteit van de lucht binnenshuis is daarom van heel groot belang voor ons welbevinden en heeft ook direct invloed op onze gezondheid. We moeten ons daarom veel bewuster worden van het feit dat droge gebouwen ons ziek maken, daar zijn wetenschappers het over eens. Bij een gecontroleerd klimaat hoort daarom altijd dat de luchtvochtigheid tussen 40 en 60 procent wordt gehouden. Alleen zo houd je bewoners en werknemers gezond. 

Laat je op de VSK bijpraten over relatieve luchtvochtigheid en luchtbevochtiging op de stand van Condair, Hal 10, stand A040